Muzikale nostalgie

Ik wandel of fiets het liefst met muziek op. Zijn de beats pakkend genoeg? Dan voldoen ze aan de eisen van mijn persoonlijke afspeellijst Esther 3.0. En ben ik nummers zat, dan ga ik weer opzoek naar andere.

Laatst verdwaalde ik in die zoektocht. Of eigenlijk in de melancholie. Onder andere in klassiekers van Destiny’ s Child. Daarna volgde Onderweg van Abel en R U kiddin’ me van Anouk. Heel even stond ik weer tussen tieners in trainingsprakken van Australian en Cavello. Met verderop skaters, alto’s, en gekleurd haar. 

Toen ik verder droomde zag ik dagen waarin ik TMF keek en ik daardoor de clip van Anouk nu nog uit mijn hoofd ken. Hoedje, gouden tand, een duikplank waar ze vanaf sprong. Stoer vond ik dat.

Om een beetje bij te blijven heb ik muziek van Maan en Kriss Kross Amsterdam toegevoegd aan mijn lijst. Daarmee zat ik vanmorgen te swingen op de fiets. Een dubbele nostalgie, want Onderweg van Abel heet nu Verleden tijd en mijn ultieme ‘ik wil een vriendje liedje‘ van Nelly en Kelly Rowland heet in plaats van Dilemmanu Blijf bij mij. Uitgevoerd door Maan en Ronnie Flex. En niet te vergeten Whenever wherever van de zingende geit Shakira blijft ook gecoverd door Kriss Kross Amsterdam. Na-apers en plagiaat? Ze worden er vast stinkend rijk mee. En de huidige jeugd maar denken dat ze zo origineel zijn.

Hoe dan ook, je had mij moeten zien gaan op mijn fiets. Als ik naar een concert van Kriss Kross zou gaan, zou ik denk ik raar worden aangekeken. Ik ben de jeugd ontgroeid. Het is niet anders.

Toch voelde het ergens ook vreemd, swingen op muziek waarvan je eigenlijk weet dat je te oud bent. Maar hè ik had dubbel nostalgie.

Gelukkig mag ik tegenwoordig meezingen bij de muziekles van mijn zoontje.
Op een grote paddenstoel en In de maneschijn zijn hits die vergaan nooit.

Ben wel reuze benieuwd of mijn zoon later ook naar concerten gaat met liedjes waarin ik ook swingde in mijn jeugd. Dan zeg ik Hè dat liedje ken ik en hij zegt dan vervolgens ‘nee mam dat kan helemaal niet daar ben je veel te oud voor’.

En dan hou ik mij wijselijk stil. Want dat doe je als moeder.