Vakantie met een peuter

Alles voor de voorpret. Al weken hou ik het weer in de gaten. Ook al is dat in Nederland niet te voorspellen. Het zag er slecht uit, dus ik heb mij verdiept in nieuwe bak- en kookrecepten. Je moet wat in 14 graden en regen.
 
Zoals dat alleen hier kan, worden de voorspellingen plots beter. Dat zet door. Volgens een van de weerapps krijg het weer zelfs een 9. Wat een geluk! Daarom stel ik mij romantisch voor dat we lekker kunnen uitslapen en luieren op het strand terwijl Thijmen lekker rondkruipt, afgewisseld met lange wandelingen aan zee.

De eerste realiteit dient zich aan als onze lieve peuter zich gewoon om half 6 meldt. Dat terwijl we hem bewust laat op bed hadden gelegd. Half 6 is behoorlijk ellendig, zeker in de vakantie.

Gelukkig gaan we die dag wel naar zee. Daar dient de tweede realiteit zich aan. Want blijkbaar hebben meer mensen dit idee. Massa’s mensen (vooral Duitsers) hebben zich verzameld om de Zeeuwse kust over te nemen. Vind dan maar eens een parkeerplek. Als dat wonderwel is gelukt, is mijn ideaal bereikt, want ik ga naar zee. Peuter in de rugzak en wandelen.

Daar druipt ook het laatste restje romantisch beeld uit mijn gedachten. Zo’n immense Noordzee is voor zo’n kleine peuter te imponerend. Hij zet het dan ook op een gillen.

Gelukkig kan hij een sessie in kinderstoel op een terras wel aan. Wat was ik blij met rozijntjes!

​Maar toch, we zijn wel op vakantie. Ik denk dat ik nog wat kan leren om op vakantie te gaan met kinderen. Maar sjonge, we kunnen weer op vakantie!

Wat een geluk, dwars door alle herinneringen heen hebben we het maar mooi gedaan en het was nog fantastisch ook.